Mijn naam is Silvia en ik ben 30 jaar. Op mijn 17e kreeg ik de diagnose Anorexia Nervosa. Iets waar ik me op dat moment vrij heftig vond omdat ik me niet herkende in de criteria.

Toen ik 18 jaar was, ben ik voor de eerste keer opgenomen in een eetstoornis kliniek. Op dat moment deed ik een opleiding in de evenementen branche, iets waarvan ik toen dacht, dat ik daar later iets in zou willen doen. Tijdens mijn opname kwam ik erachter dat ik wilde zijn wat de behandelaren en sociotherapeuten voor mij waren. Ik wilde hulpverlener worden. En zo geschiedde; ik begon aan de opleiding Sociaal Maatschappelijke Dienstverlening en studeerde af. Ik kwam in de zorg terecht en zo werd mijn droom langzaam een beetje werkelijkheid. 

Ik was destijds nog niet hersteld van mijn eetstoornis. Mede om deze reden koos ik ervoor om eerst met andere doelgroepen te werken. Inmiddels werk ik voor de overheid; de organisatie waarvoor ik werk vangt asielzoekers op welke ik begeleid. Het is iets wat ik met heel veel plezier doe. Ondanks dat, blijft de 'eetstoorniswereld' aan me trekken. Ik weet dat herstel mogelijk is, ik weet wat je ervoor nodig hebt om te herstellen en ik weet hoe het is om het monster in je hoofd te verslaan. Ik kan, door de opleiding die ik gevolgd heb vanuit zowel mijn eigen ervaring als vanuit de deskundigheid/professionaliteit spreken. 

Tevens ben ik begonnen met een opleiding tot gewichtsconsulent met daarin als specialisatie, eetstoornissen, coach ik eetstoornis patiënten, spreek ik met ouders en naasten van eetstoornis patiënten en geef ik gastcolleges en voorlichtingen. Meer informatie hierover is allemaal op deze website te vinden!